Padaczka – co to jest?

Padaczka inaczej zwana epilepsją to jedna z najczęstszych tzw. chorób przewlekłych (czyli chory zmaga się z nimi całe życie) dzieci i młodzieży w wieku szkolnym, a więc może okazać się, że właśnie ktoś z Twoich znajomych, rówieśników choruje na padaczkę.

Jej podstawowym objawem są nagłe, niekontrolowane i nawracające napady padaczkowe, w trakcie których chory pada na ziemię i wykonuje szereg nieskoordynowanych ruchów ciałem, nad czym nie posiada żadnej kontroli. U osób chorych na padaczkę występują krótkotrwałe zaburzenia czynności niektórych komórek nerwowych w mózgu, czemu również towarzyszą impulsy elektryczne. Napad padaczki następuje, kiedy ten proces ulega zaburzeniu i grupa komórek nerwowych w mózgu ulega zbyt gwałtownym wyładowaniom elektrycznym. Niektóre z tych zaburzeń mogą prowadzić do wystąpienia napadów padaczkowych.

Dzisiejsze święto to nie tylko okazja do edukacji, ale także do budowania społeczności opartej na zrozumieniu i wsparciu dla osób żyjących z epilepsją. Inicjatywy edukacyjne, kampanie informacyjne oraz wydarzenia charytatywne przypominają, że choroba ta nie musi być barierą dla realizacji marzeń i planów życiowych. Dzięki postępowi w leczeniu i coraz lepszej diagnostyce, osoby chore mogą liczyć na poprawę jakości życia i pełniejsze uczestnictwo w społeczeństwie.

 

Pamiętajmy, aby nie bać się reagować. Nasza pomoc może ochronić zdrowie, a nawet życie chorego!!!

 

PIERWSZA POMOC W PRZYPADKU NAPADU PADACZKI:

  • ułożyć chorego na boku by uchronić go przed zakrztuszeniem się, jeśli nie jest możliwe ułożenie chorego w tej pozycji, pozostawić na plecach;
  • ochronić (szczególnie głowę i kręgosłup) przed okaleczeniem o okoliczne przedmioty, czyli np. przytrzymać z boku rękami; nie należy podnosić głowy chorego;
  • ułatwić oddychanie, np.: rozpiąć pasek czy kołnierz koszuli;
  • sprawdzić, czy podczas napadu nie było mimowolnego oddania moczu (lub kału) i adekwatnie pomóc choremu;
  • zachować spokój;
  • wezwać lekarza lub pogotowie ratunkowe.

 

CZEGO NIE WOLNO ROBIĆ, GDY JESTEŚ ŚWIADKIEM NAPADU PADACZKOWEGO:

  • nie przenosić chorego;
  • nie szarpać chorego ani klepać po twarzy;
  • nie wkładać niczego pod głowę (koca, poduszki, kurtki itp.) – grozi to zapadnięciem się języka i utrudnieniem oddychania;
  • nie otwierać siłą zaciśniętych szczęk;
  • nie wkładać niczego choremu do ust;
  • nie powstrzymywać na siłę drgawek;
  • nie używać siły wobec chorego, podczas napadu  chory ma zawężoną świadomość i może reagować na to agresją;
  • nie stosować sztucznego oddychania, na początku dużego napadu padaczkowego chory może przez pewien czas nie oddychać (20−30 sekund) – jest to normalne;
  • nie podawać nic do picia.